قفل گذاری!قسمت دوم

محدودیت در تعداد کپی (Copy Limited)

در این حالت برنامه نصب کننده نرم افزار، فضای مشخصی در دیسک را با روش خاصی فرمت کرده و تعداد مجاز نسخه برداری را در آن درج می‌کند. بدین طریق با هر بار کپی کردن برنامه، یک واحد از این عدد کم می‌شود و هنگامی که تعداد مجاز آن به صفر رسید، دیگر نمی‌توان برنامه را بر روی سیستم نصب نمود. حال ممکن است این سوال مطرح شود که مگر نمی‌توان پس از نصب برنامه، از آن پشتیبان (Back up) گرفته و سپس از نسخه پشتیبان نیز، بر روی سیستم دیگری استفاده نمود؟ پاسخ منفی است. زیرا هنگام نصب، اطلاعاتی راجع به سخت افزار سیستم که می‌تواند مثلاً شامل نوع قطعات و یا شماره سریال قطعات باشد، در جایی، در محدوده قفل ذخیره می‌شود و از این پس هر بار در هنگام اجرای برنامه، این اطلاعات به دقت چک می‌شود و در صورت هر گونه تغییر، برنامه اجرا نمی‌شود.

استفاده از دیسکت، در هنگام برنامه (Required Disk)

در این حالت، دیسکت مورد نظر، یا به روش خاصی فرمت می‌شود و سپس در هنگام اجرا، اطلاعات روی آن بررسی می‌شود و یا اینکه قسمتی از دیسکت را بصورت فیزیکی و عمدی خراب می‌کنند و در اینجا، در واقع همان صدمه‌ای که به عمد، بر سطح دیسکت وارد شده است، به عنوان قفل و محافظ نرم افزار عمل می‌کند. از این پس برای انتقال برنامه از یک سیستم به سیستم دیگر، این فلاپی مانند قفل سخت افزاری عمل می‌کند و می‌بایست مختصات آن توسط برنامه تایید شود و چنانچه این فلاپی در درایو نباشد، برنامه اجرا نخواهد شد.

آشنایی با نحوه قفل‌گذاری بر روی یک برنامه

الف: طراح به سورس برنامه دسترسی دارد. در این حالت طراح پس از انتخاب روش قفل گذاری، کافیست آن را به زبان مورد نظر خود پیاده سازی نموده و در برنامه خود بگنجاند.

ب: طراح (مجری پروژه) به سورس برنامه دسترسی ندارد. گاهی اوقات به یکسری برنامه‌های ارزشمندی برخورد می‌کنیم که فاقد قفل هستند، بنابراین نیاز به قفل‌گذاری وجود دارد (البته این حالت بیشتر در کشور ما و چند کشور دیگر که در آن ها قانون Copyright معنی ندارد، کاربرد دارد). جهت تزریق قفل به این گونه برنامه‌ها، نیاز به آشنایی کامل به ساختار فایل‌های اجرایی (EXEY, COM, SYS) وجود دارد چرا که باید برنامه‌ای راطراحی کنیم تا همانند یک ویروس کامپیوتری به فایل اجرایی مشخصی بچسبد. البته جهت اینکار بهترین زبان برنامه نویسی، اسمبلی می‌باشد (بدلیل توانایی دخالت در روند اجرای برنامه). ضمناً برای بالا بردن سطح امنیت برنامه لازم است تا یکسری کدهای ضد دیباگ در برنامه گنجانده شوند.

کدهای ضد دیباگ، دستوراتی به زبان اسمبلی هستند که در حالت اجرای عادی برنامه، هیچ تغییری در روند اجرائی نمی‌گذارند بلکه در صورتی که برنامه توسط دیباگرها اجرا گردد (مورد ارزیابی قرار گیرد) بتواند از اجرای آن جلوگیری نماید. با اضافه کردن کدهای ضد دیباگ به ابتدای برنامه (یا قبل از کنترل قفل) می‌توان احتمال دستکاری در برنامه را پایین آورد. 

آشنایی با روش‌های قفل‌گذاری و نحوه طراحی آن‌ها

1- قفل‌گذاری با استفاده از شماره سریال اصلی دیسکت

همانطور که می‌دانید، سیستم عامل جهت هر دیسکت یک شماره سریال واحد (UNIQUE) اختصاص می‌دهد، بطوریکه شماره سریال هر دو دیسکت با هم یکی نیستند. بنابراین همین خود یک راه تشخیص دیکست کلید (قفل) می‌باشد. جهت استفاده از این قفل می‌بایست شماره سریال دیسکت را خوانده و سپس در داخل برنامه آنرا کنترل نمائیم. یک راه ساده جهت خواندن شماره سریال، اجرای دستور VOL بصورت زیر است: VOL>> C:DOSLCK.TMP بعد با باز کردن فایل LCK.TMP، می‌توانیم به محتویات آن دسترسی پیدا کنیم.

راه دیگر مراجعه به Boot Sector جهت کنترل قفل می‌باشد.

ضریب اطمینان این قفل در مورد دیسکت ها، دو تا پنج درصد بوده و در رابطه با هارد دیسک پنجاه تا شصت درصد می‌باشد. دلیل این اختلاف این است که در حالت قفل دیسکتی با کپی Boot Sector، قفل بر روی دیسکت دیگر قرار خواهد گرفت اما در رابطه با هارد دیسک اینکار به سادگی انجام پذیر نیست.

2- قفل‌گذاری با استفاده از مشخصات سیستم

در این نوع قفل نرم افزاری، برنامه قبل از اجرا ابتدا مشخصات سیستم را خوانده (که اینکار از طریق مراجعه به بخش‌های خاصی از حافظه و یا مراجعه به اطلاعات BIOS انجام می‌شود). سپس آنرا با فایلی که قبلاً توسط نویسنده نرم افزار بر روی کامپیوتر کپی گردیده، مقایسه می‌کند و در صورت عدم برابری، اجرای برنامه پایان می‌پذیرد. این نوع قفل هنوز هم در بسیاری از برنامه ها استفاده می‌گردد، اما نکته قابل ذکر این است که جهت اطمینان بیشتر به قفل لازم است فایل حاوی مشخصات بصورت کد شده نوشته باشد تا امکان دستکاری آن توسط قفل شکنان به حداقل ممکن برسد. درصد اطمینان این نوع قفل 75%-65% می‌باشد.

3- قفل با استفاده از موقعیت فایل روی هارد دیسک

این نوع قفل فقط بر روی هارد دیسک قابل استفاده بوده و به این صورت است که فایل اجرایی به موقعیت خود بر روی هارد حساس می‌باشد چرا که قبل از اجرا ابتدا موقعیت خود را از روی سکتورهای ROOT خوانده و سپس شماره کلاستر اشاره گر به خودش را بدست می‌آورد، سپس آنرا با شماره کلاستری که قبلاً توسط برنامه نویس بر روی یکی از فایل‌های برنامه (ممکن است بصورت کد شده باشد) قرار داده شده، مقایسه کرده و در صورت برابر بودن اجرا می‌شود. این نوع قفل نسبت به قفل قبلی (شماره 2) استفاده کمتری داشته چرا که در صورتیکه برنامه از روی بخشی از هارد به ناحیه دیگری انتقال یابد. اجرا نخواهد شد و این از نظر کاربر بسیار ناپسند می‌باشد (ضمناً امکان Scandisk، Defrag و... نیز وجود ندارد چرا که شماره کلاستر اشاره گر به فایل تغییر خواهد کرد). ضریب اطمینان این نوع قفل نیز 80%-70% می‌باشد.

4- قفل با استفاده از فرمت غیراستاندارد

این شیوه یکی از رایج‌ترین قفل‌های نرم افزاری است که هنوز هم بصورت جدی مورد استفاده قرار می‌گیرد. برخی از دلایل اهمیت آن عبارتند از:

- امکان استفاده از روش‌های متفاوت در این روش – راحتی و سرعت زیاد به هنگام استفاده آن – عدم وجود نرم افزار خاصی جهت باز کردن این نوع از قفل‌ها همان طور که می‌دانیم سیستم عامل جهت دسترسی به اطلاعات یک دیسکت از فرمت خاصی (18 سکتور در هر تراک) استفاده می‌کند اما اگر یک تراک به صورت غیر استاندارد فرمت شود، (مثلاً 19 سکتور در تراک) سیستم عامل دیگر توانایی استفاده از سکتورهای غیرمجاز را نخواهد داشت و بنابراین تمام نرم افزارهای تحت سیستم عامل مزبور نیز از سکتورهای مخفی استفاده نکرده، در نتیجه امکان کپی برداری از آنها بسیار ضعیف است. ما نیز از همین روش جهت طراحی قفل مورد نظرمان استفاده می‌کنیم. بصورتیکه تراک آخر دیسک را بصورت یک سکتوری و با شماره 20 فرمت می‌کنیم. سپس جهت کنترل دیسکت به سکتور فوق مراجعه کرده و در صورت وجود، کنترل برنامه را پی می‌گیریم. البته غیر از تغییر شماره سکتور می‌توان از اندازه غیرمجاز نیز استفاده کرد یعنی بجای اینکه سکتورها را بصورت 512 بایتی فرمت کنیم، از اندازه 1024، 2048 و... استفاده می‌کنیم. این قفل فقط جهت فلاپی دیسک قابل استفاده می‌باشد و درصد اطمینان در این روش حدود 95%-85% می‌باشد.

در قسمت بعدی این مقاله(بخش پایانی) با سایر روش‌های قفل‌گذاری و نقاط قوت و ضعف هر یک از روش‌ها آشنا می‌شویم

منبع: ماهنامه رایانه

با تشکر از تبیان

بهینه سازی سایت برای جستجوگرها

مقدمه

به طور متوسط 75 الی 80 درصد بازدیدهایی که از یک وب سایت صورت می‌گیرد از درگاه موتورهای جستجو می باشد. نکته قابل توجه این است که اکثریت مردم فقط 2 صفحه اول از نتیجه بازگشتی توسط موتورهای جستجو را بررسی می‌کنند.

 SEO چیست؟

SEO مخفف کلمات Search Engine Optimization به معنای بهینه سازی وب سایت برای موتورهای جستجو می‌باشد.

برای اینکه رتبه وب سایتتان را افزایش دهید باید به موتورهای جستجو بگویید که سایت شما در چه زمینه‌ای فعالیت می کند. برای معرفی زمینه فعالیت وب سایتتان به موتورهای جستجو باید از کلمات کلیدی (keywords) مناسب در جاهای مختلفی از سایتتان استفاده کنید.

 انتخاب کلمات کلیدی مناسب

قبل از اینکه ما مشغول جمع آوری اطلاعات برای سایت شویم، باید تعدادی کلمه کلیدی، متناسب با زمینه فعالیت‌مان انتخاب کنیم و سپس این کلمات را مورد تجزیه و تحلیل قرار دهیم. این مرحله یکی از مهمترین مراحل در علم SEO می‌باشد.

تجزیه و تحلیل کلمات انتخاب شده شامل موارد زیر می‌باشد:

1- کلمات انتخاب شده را در موتورهای جستجوی معروف نظیر Google جستجو کنید. با این کار رقبای اصلی شما مشخص خواهند شد. سپس شما باید سایت‌های رقیب را بررسی کنید، در ادامه خواهیم گفت که در بررسی سایت‌های رقیب به چه نکاتی باید توجه کرد.

2- سعی کنید کلمات عمومی را به عنوان کلمه کلیدی انتخاب نکنید.

بعنوان مثال اگر زمینه فعالیت شما فروش قطعات کامپیوتری دست دوم است، کلمه "کامپیوتر" کلمه مناسبی نمی‌باشد. زیرا شامل تاریخچه کامپیوتر، علوم کامپیوتر و... نیز می شود ولی کلمه "قطعه دست دوم کامپیوتر" کلمه مناسبی خواهد بود.

3- بهتر است از کلمات ترکیبی بعنوان کلمات کلیدی استفاده کنید زیرا رقابت برای کلمات مفرد بیشتر است. پس از اینکه ترافیک سایت شما به یک حد قابل قبولی رسید، می‌توانید رقابت خود را برای کلمات مفرد ادامه دهید.

چگونه کلمات کلیدی انتخاب شده را به موتورهای جستجو بشناسانیم؟

 در این مرحله هدف این است که کلمات انتخاب شده را در جاهای مختلف سایت بکار بریم تا ربات‌های موتورهای جستجو هنگام پیمایش سایت ما، اطلاعات کافی از زمینه فعالیت ما بدست آوردند. برای این منظور به ازای هر یک از کلمات انتخاب شده یک صفحه، اطلاعات می‌نویسیم. بهتر است در هر صفحه تمرکز بر روی یک کلمه باشد. نکته قابل توجه این است که باید سعی شود کلمه مورد نظر در متن ما بیش از اندازه تکرار نشود زیرا در این صورت ربات‌های موتورهای جستجو، سایت ما را جزو سایت‌هایی قرار می دهد که هدف آنها مختل کردن فعالیت موتورهای جستجو است (spam) و هیچگاه سایت شما در بانک اطلاعاتی موتورهای جستجو قرار نخواهد گرفت. به طور کلی گفته می‌شود بهتر است در یک صفحه 2 الی 3 درصد از کلمات، به کلمات کلیدی اختصاص یابد.

همچنین با توجه به این نکته که ربات‌های موتورهای جستجو، صفحات وب را از بالا به پایین و از چپ به راست پیمایش می‌کنند، بهتر است که در ابتدا و انتهای صفحات، کلمات کلیدی بکار برده شوند. معمولاً در پایین صفحات وب (زیر کپی رایت سایت) کلمات کلیدی مرتبط با صفحه نوشته می‌شوند.

پس از نوشته شدن مطالب، مراحل زیر را انجام دهید:

1- در عنوان صفحه، کلمه یا کلمات کلیدی استفاده شده در متن صفحه را بکار ببرید. انجام این کار اهمیت بالایی دارد زیرا متنی که درعنوان صفحه قرار دارد بعنوان متن لینک، بازگشتی موتورهای جستجو می‌باشد. موتور جستجوی گوگل فقط 66 کارکتر از این متن را نمایش می‌دهد بنابراین سعی کنید عنوان صفحات کمتر از 66 کاراکتر باشد. برای تعیین عنوان صفحه از تک title بصورت زیر استفاده کنید. سعی کنید اگر بیش از یک کلمه کلیدی در صفحه دارید از کارکتر | بعنوان جداکننده کلمات، استفاده کنید:

<title> کلمه کلیدی اول | کلمه کلیدی دوم و... <title>

 2- از تگ‌های meta برای مشخص ساختن کلمات کلیدی استفاده کنید. برای اطلاع از نحوه استفاده از تگ‌ها به مقاله " راهنمایی موتور جستجو با متا‌تگ‌ها(Meta Tags) " مراجعه نمایید.

 3- اگر در صفحه از عکس استفاده کرده‌اید، در خصوصیت alt عکس‌ها، کلمات کلیدی خود را بصورت زیر استفاده کنید:

<img src = “image name” alt = “your keywords”>

 4- از نوشتن کدهای css و JavaScript بطور مستقیم در صفحات وب، خودداری کنید بلکه این کدها را در فایل‌های جداگانه بنویسید و در فایل اصلی آنها را فراخوانی کنید.

 5- اگر بیش از یک کلمه کلیدی انتخاب کرده‌اید و به ازای هر کدام از آنها یک صفحه نوشته‌اید، همه این صفحات را با استفاده از لینک‌ها به هم متصل کنید و متن لینک‌ها را کلمات کلیدی خود قرار دهید. متن لینک‌ها نیز همانند نوشته‌های italic، bold و  underline از اهمیت زیادی برخوردارند و موتورهای جستجو به آنها توجه زیادی می‌کنند.

اهمیت لینک‌های خارجی در افزایش رتبه یک سایت:

منظور از لینک‌های خارجی، لینک‌هایی است که از سایت‌های دیگر به سایت شما وجود دارد. هر چه تعداد این لینک‌ها بیشتر باشد رتبه سایت شما بیشتر خواهد بود. علت این امر این است که موتورهای جستجو اینگونه استدلال می‌کنند که چون تعداد زیادی لینک به این سایت وجود دارد بنابراین از نظر کاربران اینترنت این سایت دارای اهمیت زیادی است بنابراین موتورهای جستجو نیز رتبه سایت را بالا می‌برند.

موتور جستجوی گوگل رتبه سایت‌ها را براساس آیتمی بنام page rank بیان می‌کند که عددی بین 1 تا 10 می‌باشد. هر چه این عدد بزرگتر باشد رتبه سایت مربوطه بیشتر خواهد بود و همچنین هر چه تعداد لینک‌های خارجی یک سایت بیشتر باشد ranking آن سایت بیشتر می‌شود. این موضوع را قبلا در مقاله "چگونه امتیاز سایت خودمان را در گوگل افزایش دهیم؟"  بررسی کردیم.

سایر تکنیک‌های موثر در افزایش رتبه سایت:

1- موتور جستجوی گوگل تکنیکی را بیان می‌کند که به کمک آن می‌توانید تمام فایل‌هایی را که تمایل دارد توسط گوگل ایندکس شوند را در یک فایل، معرفی کنید. برای این منظور باید نقشه XML سایت (XML sitemap) را در یک فایل بنام sitemap.xml قرار دهید.

 2- فایلی به نام robos.txt در ریشه سایت خود قرار دهید. به کمک این فایل می‌توانید به موتورهای جستجو بگویید چه فایل یا پوشه‌هایی را ایندکس کنند و چه فایل یا پوشه‌هایی را نادیده بگیرند.

 3- در بررسی سایت‌های رقبا حتماً به این نکته توجه کنید که از چه سایت‌هایی به آن سایتها لینک وجود دارد. برای بررسی این مطلب می توانید در موتور جستجوی گوگل از دستور زیر استفاده کنید:

نام وب سایت مورد نظر :Link

4- هنگامی که یک domain ثبت می کنید، آن را در آدرس google.com/addurl.html اضافه کنید. پس از انجام این کار حدوداً 3 هفته طول می کشد که گوگل domain شما را به بانک اطلاعاتی خود اضافه کند. برای اطمینان از اینکه domain شما به بانک اطلاعاتی گوگل وارد شده است یا نه در گوگل می توانید نام domain خود را جستجو کنید، اگر در نتیجه بازگشتی توسط گوگل، domain شما وجود داشت بدین معنا است که به بانک اطلاعاتی گوگل وارد شده است. البته یک راه بهتر برای domain شما در کمتر از یک هفته به بانک اطلاعاتی گوگل وارد شود این است که از یک سایت که رتبه بالایی در گوگل دارد به سایت خود یک لینک ایجاد کنید.

 5- یکی دیگر از راه های موثر در افزایش رتبه یک سایت، بکار بردن تالارهای و انجمن های گفتگو در وب سایت است. این کار باعث می شود که کلمات کلیدی مورد نظر شما به طرق مختلف در تالارهای گفتگو تکرار شود. علاوه بر این باعث می‌شود که بینندگان سایت و در نتیجه ترافیک سایت بالا رود.

 6- نوشتن مقاله در زمینه های مرتبط با فعالیت شما یکی از راه‌هایی است که به کمک آن می‌توانید لینک‌های خارجی سایت خود را افزایش دهید. دایرکتوری‌های زیادی در سطح جهان وجود دارد که شما می توانید مقالات خود را در آنها وارد کنید و یک لینک از سایت آنها به سایت خود ایجاد نمایید.

علیرضا غزازانی و رحیم عسگری

با تشکر از تبیان

معرفی برنامه برای موبایل

سلام به شما دوستان.

چون اولین تقاضای شما در مورد مطالب وبلاگ معرفی نرم افزار بود تصمیم گرفتم هر چند وقت چند تا نرم افزار از موبایل و کامپیوتر براتون بذارم.

---

اینبار یه برنامه برای موبایل تحت فرمت جاوا:

متن کامل زیارت عاشورا برای موبایل با فرمت جاوا

چطور موهای بلند را باید شست؟

معمولا خانم‌ها دوستدار موهایی بلند هستند، چرا که می‌توان آنها را با مدل‌های زیبا و متنوع آراست و حالت چهره را دائماً تغییر داد.

البته اگر ندانید که موهای بلندتان را چگونه آرایش کنید، چهره خود را به کلی خراب خواهید کرد. شستن موهای بلند روش خاصی دارد، در حالی که شستن موهای کوتاه آسان‌تر است.

اما طریقه شستن و خشک‌کردن موهای بلند به این ترتیب است:

1 - شامپو را فقط روی سرتان بریزید. همان‌طور که می‌دانید، علت استفاده از شامپو از بین‌ بردن چربی و کثیفی‌هاست. بهتر است شامپو را کف سر خود بمالید، نه انتهای موهایتان و سعی کنید شامپو داخل گوش‌ها نرود. شامپو را در دست‌های خیس‌تان به کف تبدیل کنید و با سر انگشتان، پوست سر را آهسته ماساژ دهید. موهایتان را به یک سمت و یک نقطه جمع نکنید؛ هرچه بیشتر این کار را بکنید، موها بیشتر در هم گره می‌خورد.

2- موها را با آب بشویید و آب اضافی آن را بگیرید. یادتان باشد وقتی موهایتان خیس است، هرگز آنها را نچلانید و نکشید. در عوض دست خود را به آرامی روی کف سرتان گذاشته و فقط آب اضافی را از سطح موها بتکانید.

مضرات استفاده از سشوار بیشتر از مزایای آن است. استفاده از آن فقط احتمال خشک ‌شدن موها را تا حد بسیار زیادی افزایش می‌دهد که این حالت باعث خشکی، کم‌آبی، وزکردن و ریزش مو می‌شود.

3 - وقتی مایع حالت‌دهنده را روی موهایتان می‌ریزید، بیشتر روی نوک موها – از گوش به پایین- تمرکز کنید. اگر از محلول‌های درمانی برای موهایی که سر آنها دو شاخه و به اصطلاح موخوره شده‌اند، استفاده می‌کنید، خیلی آرام حالت‌دهنده اضافی را به سمت نوک موها هدایت کنید. همچنین می‌توانید برای درمان خشکی موها از حالت‌دهنده‌های مخصوص موهای خشک و آسیب‌دیده استفاده کرده و به همین روش، آن را بیشتر به سمت نوک موها هدایت کنید.

4 - وقتی برای آخرین‌ بار موها را آبکشی می‌کنید، بهتر است از آب خنک استفاده کنید. این کار باعث می‌شود روزنه‌های پوست، ریز و کوچک شوند و هنگام شانه‌کردن نیز احتمال ریزش موهایتان کمتر می‌شود.

5 - بعضی‌ها بعد از حمام‌کردن و برای خشک‌کردن یا حالت‌دادن به موهایشان، از سشوار استفاده می‌کنند. نکته‌ای که خیلی از ماها نمی‌دانیم، این است که با این کار باعث خشک و شکننده‌شدن موهایمان می‌شویم که در نهایت منجر به موخوره و شکنندگی موها می‌شود. البته استفاده گهگاه از سشوار نمی‌تواند برای موهایتان خطری داشته باشد؛ بنابراین بهتر است بیشتر اوقات اجازه دهید موها در هوای محیط و به طور طبیعی خشک شوند.

چند نکته:

- آب گرم باعث بزرگ ‌شدن روزنه‌های پوست می‌شود، در صورتی که آب سرد آنها را جمع می‌کند. برای همین است که بیشتر متخصصان توصیه می‌کنند تا قبل از خارج‌شدن از حمام، موها را با آب سرد آبکشی کنید. آب سرد منافذ پوست را منقبض کرده و از فولیکول‌های مو نیز بهتر مراقبت می‌کند.

- موقع شامپو زدن به موها، از جمع‌کردن همه مو بالای سرتان خودداری کنید. این کار نه تنها کمکی به راحتی شست‌وشو نمی‌کند، بلکه باعث گره‌خوردن موها نیز می‌شود.

ستاره سمائی

یه گل تقدیم به شما