خودروهای مسابقه ای سال 2025

طراحان و مهندسین صنعت خودرو دائماً به سوی رکورد شکنی های جدید و رسیدن به سرعت های بالاتر و کنترل بهتر خودروها گام بر می دارند.

 با وجود اینکه انواع مختلفی از مسابقات اتومبیلرانی همه ساله در جهان برگزار می شود و هر یک نیز نوآوری های طراحی و فنی مخصوص به خود ارائه داده اند، اغلب نوآوری های ماندگار و کاربردی در مسابقات اتومبیلرانی، از پرطرفداراترین مسابقات این رشته مثل مسابقه اتومبیل های استوک و مسابقات فرمول یک به دست آمده اند، البته در این مسابقات به دلیل مخاطبان زیاد آنها، سرمایه گذاری ها زیادی نیز از طرف خودروسازان انجام می شود که این هم عاملی در جهت پیشرفت هرچه سریع تر تکنولوژی خودروهای شرکت کننده است.

برخی ویژگی هایی که امروزه در خودروها شاهد هستیم (مثل آیرودینامیک)، از روزهای آغازین مسابقات اتومبیلرانی و وقتی که تیم های شرکت کننده دریافتند که خودرویی با بدنه صاف و هموار می تواند هوا را راحت تر بشکافد و جلو رود و رکوردهای بهتری داشته باشد، به وجود آمده و رفته رفته به تکامل رسیده اند.

با وجود اینکه در مسابقات اتومبیلرانی، سرعت و هندلینگ دارای اهمیت اولیه است، بسیاری از نوآوری ها در زمینه ایمنی خودروها نیز مستقیماً از آنها نشأت گرفته اند. به هر حال اگر قصد دارید با سرعت بالایی حرکت کنید، نیازمند یک سیستم ایمنی خوب و قوی هستید تا در موقع بروز حادثه به کمک شما بیاید.

این فکر که در همین مسابقات در ذهن طراحان خودرو شکل گرفته، باعث پیشرفت و رسیدن به تجهیزات ایمنی در خودرو از جمله کمربند ایمنی و طرح های مفهمی قفس های امینی و نواحی جمع شدن خودرو در تصادفات است. حتی مؤلفه هایی که امروزه به عنوان تجهیزات ابتدایی روی خودروها می شناسیم (مثل ترمزهای دیسکی) هم ماحصل تلاش خودروسازان شرکت کننده در مسابقات اتومبیلرانی بوده است.

باید گفت هنوز هم این ورزش مفرح به نوآوی در خودروها ادامه می دهد. مهندسین خودروهای مسابقه ای امروزی در حال بکارگیری مواد سبک وزنی مثل فیبرکربن هستند تا خودروهای مسابقه را ایمن تر سازند. هم چنین تمایل شدیدی به استفاده از سوخت های جایگزین در مسابقات اتومبیلرانی و در بین تیم های شرکت کننده وجود دارد که هر یک دستاوردهای یک کمپانی بزرگ با کوله باری از تجربه را یدک می کشند.

سخت است که زمانی برای به کارگیری این ایده های جدید تعیین کنیم ولی پنجمین رقابت سالانه طراحی خودرو در «اتوشو لس آنجلس» فرصتی برای علاقه مندان بود تا نگاهی اجمالی به انواع خودروهای مسابقه که برخی طراحان برای آینده مسابقات در نظر گرفته اند، انداخته باشند. هدف از برگزاری این نمایشگاه پررنگ ساختن نوآوری ها، ایده ها و حتی تصورات و تخیلات طراحان خودرو از تمامی نقاط جهان بود.

در پنجمین رقابت طراحی این اتوشو، تیم هایی از آئودی، ب ام و، جنرال موتورز، هوندا، مزدا، مرسدس بنز، میتسوبیشی، تویوتا و فولکس واگن طرح هایی را برای انواع خودروهای مسابقه ای که تصور می کردند در سال 2025 میلادی وارد پیست خواهند شد، ارائه کردند. حتی در برخی از طرح ها، طراحان نه تنها نع کاملاً خاص و متفاوتی از خودرو را تجسم کرده و ساخته بودند بلکه حتی یک نوع مسابقه ویژه و متفاوت نیز برای سال 2025 طراحی شده بود.

تیم طراحی مزدا یک سری مسابقه برای خودروهای برقی طراحی کرده بود.

هوندا نیز با طرح به لس آنجلس آمده بود که در آن شرکت کنندگان باید در یک شبانه روز از زمین، هوا و دریا یک دور کره خاکی را طی کنند و نکته جالب اینکه آنها می بایست تمامی این سفرهای زمینی، هوایی و دریایی را با یک وسیله نقلیه بپیمایند.

منبع: مجله نوآور

تنظیم برای تبیان: محسن مرادی

5 امر ضروری جهت حضور در فضا(2)

در ادامه قسمت قبل به تشریح امور ضروری حضور انسان در فضا می پردازیم.

3- در جستجوی حیات تازه

پیش از پرتاب اسپوتنیک دانشمندان گمان می کردند که حقیقتاً منظومه شمسی باغ بهشت است. سپس نظریه ها رو به زوال گذاشت؛ ثابت شد که خواهر زمین- زهره- آتشین و جهنمی است. حتی امیدها در مورد مریخ و ماه هم به یأس بدل شد زمانی که کاوشگرهای مارینر منظره دهانه های آتشفشانی ماه را ارسال کردند و سطح نشین های وایکینگ موفق نشدند حتی یک مولکول ارگانیک مجزا روی مریخ بیابند. اما اخیراً گزینه های محتمل برای حیات مجدداً قوت گرفته ا ند؛ مریخ دوباره امیدوار کننده به نظر می رسد. همچنین احتمال می رود که قمرهای دیگر سیارات - به ویژه اروپا و انسلادوس  - دریاهای زیرزمینی پهناوری داشته باشند و مقادیر کافی از مواد اولیه لازم برای زندگی در آنها موجود باشد. حتی ممکن است زمانی زهره را اقیانوس هایی فرا گرفته باشند.

ناسا درباره مریخ روش جستجو به دنبال آب را در پیش گرفته است، برای اینکار علاوه بر جستجوی مستقیم ترکیب موجودات زنده به دنبال نشانه هایی از حیات در گذشته و حال می گردد. آخرین مأموریت آن مریخ نشین فونیکس 13 است که مرداد سال گذشته مسافرت 10 ماهه خود را آغاز کرد و پس از طی مسافت 679 میلیون کیلومتری مابین زمین و مریخ، روز 6 خردادماه جاری در نقطها ی ناشناخته در قطب شمال سیاره سرخ فرود آمد.

فونیکس مجهز به یک دوربین، آزمایشگاه پیشرفته و بازوی رباتیکی 2.35 متری است. این مریخ نشین پس از کندن حفره ا ی در محل با کمک بازوی رباتیک خود، با حرارت دادن نمونه های یخی بدست آمده، به دنبال نشانه هایی از مولکول های آلی (کربن و هیدروژن) بود. و سرانجام پس از قرن ها تلاش برای کشف ترکیبات آب در سیارات دیگر، مریخ نشین فونیکس موفق به پرده برداشتن از این راز بزرگ شد. تصاویر متعددی که نشان دهنده تصعید یخ های نمایان شده پس از حفاری در نزدیکی محل فرود فونیکس در قطب شمال مریخ هستند،وجود یخ آب در این سیاره را تایید می کنند.

مأموریت مرحله بعدی ناسا، راه ا ندازی آزمایشگاه علوم مریخ(MSL)  است؛ سطح پیمایی با اندازه یک خودرو که برای پرتاب در اواخر سال 2009 برنامه ریزی شده و قرار است یکسال بعد نیز فرود بیاید.

بدین ترتیب، دانشمندان بتدریج مایلند که به سوی جستجوی مستقیم موجودات زنده یا بقایای آنها بازگردند. ایسا در سال 2013 تصمیم دارد که سطح پیمای اگزومارس خود را به سوی مریخ بفرستد.

اگزومارس مجهز به آزمایشگاه شیمی نظیر وایکینگ و شاخصاً چارچوبی جهت حفاری سطح مریخ است که توانایی فرورفتن تا عمق دومتری را فراهم می کند که این عمق به جهت گذر از لایه های سطحی سمّی و دسترسی به مواد آلی محتمل کافی است.

بیشتر دانشمندان سیاره شناس اولین اولویت شان-نه تنها در زمینه جستجو به دنبال حیات بلکه بطور عام درمورد کشف منظومه شمسی- آوردن نمونه هایی از خاک مریخ به زمین برای تحلیل و بررسی است.

حتی مقدار بسیار کم این نمونه ها می تواند مسیر طولانی سرگذشت این سیاره را پیش روی ما آشکار سازد، چنانکه در مورد نمونه خاک ماه در مأموریت آپولو نیز صادق بود.

در مورد قمر مشتری-اروپا- اولویت دانشمندان تهیه مدارگردی است که بتواند به سوالاتی در مورد شکل ظاهری این قمر و پاسخ میدان گرانش آن به کشش وارده از سوی مشتری جوابگو باشد. در صورتی که درون آن دریاهایی قرار داشته باشد، سطح سیاره به اندازه 30 متر بالا و پایین می شود و درغیر این صورت این جابجایی در حدود یک متر است. مجموعه تفاسیر از میدان مغناطیسی و رادار نافذ زمینی نیز میتواند ما را به وجود اقیانوس رهنمون سازند و دوربین ها سطح آنرا به منظور آمادگی برای فرود سطحن شین نهایی و دستگاه حفاری آن تصویربرداری می کنند.

در مورد قمر تایتان، مأموریت مدارگرد کاسینی 16 و نمونه بردار هایگنز 17 همچنان در حال پیشرفت و پیگیری است. جوّ مشابه زمین تایتان، امکان استفاده از بالون هوای داغ را برای غوطه وری و پایین آمدن و در نهایت جمع آ وری خاک و سنگ از روی سطح آنرا فراهم می کند. هدف از این کار بنا به گفته جاناتان لونین از دانشگاه آریزونا،"تحلیل و بررسی ساختارهای آلی سطحی به منظور یافتن روندهای اصولی و منطقی است که دلالت بر خودسازمانی افتگی داشته باشند، که به نظر ما عمده دلیل سرچشمه حیات روی کره خاکی ماست. "

در نهایت ژانویه امسال، ناسا شروع به مطالعه این قبیل مأموریت ها بطور جدی نمود. این سازمان قصد دارد سال آینده از بین دو قمر اروپا و تایتان یکی را جهت کاوش انتخاب کند تا در نهایت کاوشگر دو میلیارد دلاری در یک دهه آینده کار خود را آغاز کند.

4- توصیف پیدایش سیاره ها

نظیر سرچشمه حیات، منشأ پیدایش سیاره ها نیز فرآیندی پیچیده و چند مرحلها ی است. اولین سیارها ی که بوجود آمد، مشتری بود و نقطه شروعی برای تولّد دیگر سیاره ها. آیا این سیاره مثل باقی آنها به آهستگی بوجود آمده و یا مانند یک ستاره کوچک با یک صفیر جاذبها ی مجزا به دنیا آمده است؟ آیا این سیاره در دوردست خورشید تشکیل شده و سپس به سمت داخل کهکشان حرکت کرده است؟ و همچنین همانطورکه لایه های بالایی سنگین و غیرعادی مشتری نشان می دهند، آیا ممکن است این سیاره سر راه خود با برخوردهایی که داشته جهان های کوچکتری را از مسیر خود منحرف کرده باشد؟ مدارگرد ژونو 19 ناسا که پرتاب آن برای سال 2011 برنامه ریزی شده ممکن است پاسخ برخی از این سوالات را بدهد.

کسانی که روند تشکیل سیارات برایشان اهمیت و جاذبه دارد مأموریت استارداست 20 را پیگیری می کنند که سال گذشته نمونه هاییقمر زمین نیز مکان دیگری برای بررسی مطالعات پیدایش و تکوین گیتی است.

یکی از نکات عجیب و غریب منظومه شمسی این است که خرده سیارک های کمربند اصلی بطور مشخصی پیش از مریخ تشکیل شدها ند و در نتیجه تشکیل آنها به قبل از پیدایش زمین می رسد و دلالت بر این دارد که با آنها موجی از تشکیل سیاره ها به راه افتاده است، شاید مشتری هم در این موج بی تاثیر نبوده باشد.

به زمین بفرستد.

اتحاد جماهیر شوروی در اواسط دهه 80 میلادی بالون هایی را بسوی زهره فرستاد و سازمان فضایی روسیه نیز که پس از نرخ سریع اکتشافات سیارها ی اولیه، مدتهاست کاوشی جدّی نداشته، هما کنون برنامه هایی برای یک سطح نشین جدید دارد. مطالعات روی منشأ پیدایش سیاره ها با مطالعه در زمینه سرچشمه حیات تا حدود زیادی همپ وشانی و اشتراک دارد. جاکوسکی این ارتباط را اینگونه بیان می کند: "زهره در لبه داخلی ناحیه قابل سکنی واقع می شود، مریخ در خارج این لبه و زمین در میانه و فهم تفاوت های موجود میان این سیارات، محوری برای جستجو بدنبال حیات ماوراء منظومه شمسی ماست. "

5 -خروج از مرزهای منظومه شمسی

دو سال پیش کاوشگر فضایی قابل احترام وویجر دچار بحران تأمین بودجه شد و ناسا که از تهیه پول ناامید شده بود اعلام کرد که ممکن است این پروژه متوقف شود ولی خواست عموم مردم باعث شد که برنامه ادامه یابد. تاکنون دستان بشر به جایی دورتر از جایی که فضاپیمای وویجر 1 توانسته برسد، دست نیافته است؛ این فاصله در حال حاضر حدود 103 برابر فاصله زمین تا خورشید است سالانه به آن افزوده می شود.

 در سال 2002 یا 2004 (دانشمندان سر سال دقیق باهم اختلاف دارند) این فضاپیما وارد مرزی چند لایه ا ی و اسرارآمیز منظومه شمسی شد که ذرات خارجی بیرون رو از منظومه و همچنین گازهای داخلی بین سیارها ی به آهستگى پیش می روند.

اما وویجر برای مطالعه سیارات خارج منظومه شمسی طراحی شده بود نه فضای میان ستاره ا ی و همچنین باطری های پلوتونیوم آن در حال خالی شدن است. ناسا مدت هاست که قصد دارد یک کاوشگر در زمینه NRC اختصاصی روانه فضا کند در همین راستا گزارش فیزیک خورشیدی که در سال 2004 اعلام شد نیز اذعان می دارد که این سازمان بایستی هرچه سریعتر مأموریت خود را بسوی هدف از پیش طراحی شده آغاز کند.

فضاپیما بایستی فراوانی اسیدهای آمینه را در ذرات بین سیارها ی اندازه گیری کرده تا کشف کند که به چه میزان ترکیبات آلی پیچیده منظومه شمسی از خارج آن آمده اند؛ همچنین بدنبال ذرات ضدّ ماده  باشد که احتمالاً بوسیله سیاهچاله های مینیاتوری یا ماده تیره تشکیل شده ا ند؛ و اینکه کشف کند که چطور پرده های مرزی شامل تشعشعات کیهانی میتوانند آب و هوای زمین را تحت تأثیر قرار دهند؟

و نیز ببیند که آیا در حوالی فضای میان ستارها ی میدان مغناطیسی وجود دارد یا خیر، چراکه احتمالاً در تشکیل ستارگان نقشی تعیین کننده دارد. کاوشگر به عنوان یک تلسکوپ فضایی مینیاتوری عمل خواهد کرد و گرد و غبار منظومه شمسی که مانع مشاهدات کیهانی می شود را برطرف می کند.

محدودیت های بیرونی

یک کاوشگر بین ستاره ای ناحیه مرزی منظومه شمسی را کاوش می کند، جایی که گاز خروجی از خورشید باعث ایجاد گاز بین ستاره ای پیرامون می شود. این کاوشگر باید سرعت، دوام و ابزارهایی داشته باشد که کاوشگرهای پایونیر و وویجر ابداً در اختیار نداشتند.

تهیه کننده: محسن مرادی

پنج امر ضروری جهت حضور در فضا(1)

از زمان پرتاب اسپوتنیک تاکنون، کاوش های فضایی با افت وخیزهای فراوانی مواجه شده است. بطور مثال، دهه 1980 به مانند نیمه تاریک ماه است؛ چراکه امروزه با کاوشگرهای فراوانی که در راستای برنامه های فضایی کشورهای گوناگون در سرتاسر منظومه شمسی از عطارد تا پلوتو گسترده شدها ند، موجب شدها ند که نیمه تاریک به چشم بشر روشنت ر بهن ظر بیاید. هرچند در طول این مسیر قطع بودجه، هزینه های سرسامآ ور و تناقض ها و ناهماهنگی ها در راه رسیدن به

هدف، سایه های بلندی روی برنامه سازمانهای پیشرویی چون ناسا ایجاد کرد. بحرانیت رین شرایط هنگامی بود که با دستور نیکسون رییس جمهور وقت امریکا مبنی بر توقف برنامه ماموریت آپولو در 35سال پیش، ناسا آشفتهت رین دوران حیات خود را تجربه کرد.

به گفته آنتونی جانتوز از آزمایشگاه ملی شمال غربی اقیانوس آرام که برنامه مشاهده زمین ناسا را (NRC) و عضو شورای تحقیقات ملّی به دقت زیر نظر دارد، "ناسا به کشمکش با هویت خود ادامه می دهد".

"آیا این راجع به کاوش فضاست؟ یا کاوش های سرنشین دار؟ درباره علوم است یا کاوش های جهان خارج؟ در مورد کاوش منظومه شمسی است یا راجع به شاتل فضایی و ایستگاه بین المللی؟ یا اصلاً درباره شناخت سیاره ماست؟"

در حقیقت، اصل تغییر و تحول خبر خوشحال کنندها ی است. نه تنها کاوشگرهای روباتیک که به این سو و آن سو پرواز می کنند، بلکه برنامه فضایی سرنشین دار نیز دیگر به مانند یک بوستر راکت بی رمق و از پا درآمده نیست. جرج بوش در سال 2004 برنامها ی واضح و اجرایی را تشریح کرد که هدف غایی آن فرودآمدن پوتین ها در خاک مریخ و ماه بود. با وجود مجادله ها بر سر این موضوع، این بینش سبب می شد که ناسا به دنبال راهى برای تحقق آن باشد. مشکل آنجا پیدا شد که این فرمان سریعاً به حکمی تهی از سرمایه برای اجرا بدل شد که موجب گشت سازمان خط قرمزی را که در سر راه هزینه های کلان برنامه های پرواز فضایی سرنشین دار وجود داشت را زیر پا بگذارد.

همانطورکه بیل کلایبا مدیر بخش مطالعات و تحلیل ناسا اعلام داشت: "گمان نمی کنم ناسا برای انجام همه اموری که از او خواسته شده به اندازه کافی پول داشته باشد و این خبر ناخوشایندی است". در سازمان های فضایی دیگرهم اوضاع تعریفی ندارد و انجام چنین طرح هایی به تنهایی از توان آنها خارج است.

بطور متناوب یک گام به عقب بر داشته NRC هیأت های تخصصی و بررسی می کنند که برنامه های کاوش فضایی جهان در چه مرحلها ی است و آیا به درستی پیش می روند یا خیر. فهرست اهدافی که در ادامه می آید اولویت های برنامه هاى فضایى جهان را مشخص می کند.

1- پایش آب و هوای کره زمین

با وجود تمامی هیجانات گشت و گذار به دور مریخ و یا گذر از جوّ غلیظ تایتان، مردم هنوز احساس می کنند که کره خاکی ما جهت کمک و امدادرسانی در موارد اضطراری نیاز به پایش و مراقبت دارد. به همین منظور سازمان هایی چون ناسا و اداره جوّی و اقیانوسی ملّی (نوآ) واقعاً اهمیت آن را درک کردها ند. در سال 2005 هیأت تخصصی جینتوس 3 به این نتیجه رسید که سامانه ماهواره های مشاهده NRC شورای زمین در معرض خطر نابودی قرار دارد. در ادامه اوضاع از این هم خراب تر شد، ناسا در طی پنج سال بودجها ی معادل 600 میلیون دلار را از علوم زمینی به برنامه های شاتل و ایستگاه بین ا لمللی اختصاص داد.

در ضمن برنامه ساخت سامانه ماهواره زیست محیطی کاربردی ملّی که ماهوارها ی مدار قطبی بود به شدت با محدودیت بودجه مواجه و مجبور شد تا حدّ زیادی از اندازه و کارآیی خود بکاهد به گونه ای که ابزار شاخص آن به ارزیابی گرم شدن جهانی محدود شد همانند ماهواره هایی که تابش خورشیدی وارده و تابش مادون قرمز خروجی را اندازه گیری می کنند.

بنابراین، 24 ماهواره سامانه مشاهده زمین در حال رسیدن به انتهای دوره عمر موردانتظار خود هستند بی آنکه برای آنها جایگزینی اندیشیده شده باشد. دانشمندان و مهندسان گمان می کنند که بتوانند جلوی از دست رفتن ماهواره ها را بگیرند اما در عین حال با محدودیت هایی مواجهند. چنانکه روبرت کاهالان رییس شاخه هواشناسی و تشعشع مرکز فضایی گودارد ناسا در اظهارنظری اعلام می دارد: "ما میتوانیم مانع اضمحلال کامل ماهواره های زیست محیطی شویم اما برای اینکار ما هما کنون به برنامه مدونی نیاز داریم و نباید صبر کنیم که سامانه کاملاً نابود شود سپس دست به کار شویم. "

در صورتی که ماهوارها ی پیش از آماده شدن ماهواره جایگزین از رده خارج شود، شکافی در داده های اخذ شده ایجاد می شود که ایجاد روندهای مقایسها ی را در آینده با مشکل مواجه می کند. برای مثال، اگر ابزار جدیدی کشف کند که خورشید روشنت ر از آن چیزی است که قبلاً می دانستیم، آیا واقعاً به این خاطر است که خورشید روشن تر است یا به دلیل کالیبراسیون نادرست یکی از ابزارهای وسیله است؟ تا هنگامی که داده های ماهوارها ی همپوشانی نکنند، دانشمندان قادر به بیان دلیل این تفاوت نیستند. سری ماهواره های قابل احترام لندست که از سال 1972 کره خاکی ما را دیدبانی کردها ند، سالهاست که بازنشسته شدها ند و بخش کشاورزی ایالات متحده در حال حاضر مجبور است که داده های ماهواره های هندی را برای پایش حاصلخیزی محصولات کشاورزی بخرد. این در حالی است که انواع دیگر داده ها را هیچ کشور دیگری نمی تواند فراهم کند.

مسوول ترمیم و تامین کاستی های بودجه است و NRC هیأت باید هزینه 17 مأموریت جدید را در طی دهه های آتی تأمین کند، نظیر ارزیابی شمار لایه های یخ و میزان دیا کسید کربن که برای پیشبینی تغییرات آب و هوا و اثرات آن مفید است. به هر جهت، موضوع اساسی این است که دیده بانی هواشناسی جایی مابین پایش آب و هوای روزمره (تخصص نوآ) و لبه دانش و فناوری (حیطه ناسا) واقع می شود. از همین رو درو شیندل متخصص هواشناسی موسسه مطالعات فضایی  ناسا و دیگران این انتقاد را دارند که مقامات دولتی ایالات متحده، برنامه های هواشناسی را بجای اختصاصی کردن در یک سازمان ویژه پراکنده کرده ا ند.

2- تدارک پدافند در برابر شهاب سنگ ها

به مانند پایش تغییرات آب و هوایی، همیشه محافظت زمین از شهاب سنگ ها و خرده سیارک ها به نظر می رسد که کاری سخت و طاقت فرسا باشد. هیچیک از سازمان های فضایی ناسا و ایسا این تعهد را ندارد که از نابودی بشر جلوگیری کند. مشابه ترین کاری که بوسیله آنها انجام می شود این است که کمیته ای به نام نگهبانی از فضا تشکیل شده است که با صرف بودجه ای معادل 4 میلیون دلار در سال و با اختصاص تلسکوپی جهت مشاهده زمین، فضای نزدیک به سطح زمین را به منظور اشیاء با قطر چند کیلومتری -که می تواند خرابی های جبران ناپذیری به بار آورد- دیده بانی می کند. با این وجود تا به حال هیچ کس تحقیقات اصولی و منظمی روی این 20000 مهاجم سرسخت سیاره ما انجام نداده است. هیچ موسسه یا سازمانی متولّی مطالعه و ارزیابی میزان تهدید این شهاب سنگ های عظیما لجثه نیست؛ گویا همه منتظرند تا سانحه ای پیش آید سپس دست به کار شوند. این در حالی است که 15 سال یا بیشتر طول می کشد تا بتوان سپر دفاعی در برابر این مهاجمان خارجی ایجاد کرد، تازه با این فرض که فنّاوری مقابله با آنها وجود دشته باشد در حالی که امروزه این دانش نیز موجود نیست! چنانکه لاری لمک 6 مهندس هوافضای مرکز تحقیقات ایمز ناسا اذعان می دارد: "در حال حاضر ایالات متحده در زمینه سپر مقابله با شهاب سنگ ها هیچ برنامه جامعی را در دستور کار ندارد. "

مارس گذشته و به درخواست کنگره ایالات متحده، ناسا گزارشی را منتشر کرد که می توان از آن به عنوان نقطه شروع چنین برنامه ا ی یاد کرد. براساس تحلیل انجام شده، مطالعه و جستجوی اجسام آسمانی با 7 تا حد زیادی LSST اندازه 100 تا 1000 متر با کمک تلسکوپ بزرگ قابل انجام است، تلسکوپی که هم اکنون توسط کنسرسیوم اخترشناسان و شرکت های دیگری که مشهورترین آنها گوگل است در حال ساخت است تا هر جنبنده و چشمک زنی را در آسمان دیده بانی کند. بر طبق گزارشی که اخیراً بوسیله مدیران این پروژه انتشار یافت، میدان دید طراحی شده توانایی رویت و تشخیص 80 % اجرام را در طی یک دهه فعالیت خود از سال 2014 تا 2024 خواهد داشت.

دو محدودیت دارد؛ اول LSST ، مشابه هر ابزار زمین پایه دیگر آنکه یک نقطه کور دارد، به گونه هایکه اجرامی که کمی جلو یا عقبتر از زمین در مدارش واقعند - که خطرناکت رین خرده سیارک ها نیز میباشند- تنها هنگام سپیده دم یا غروب آفتاب قابل رویتا ند و به راحتی در نور زیاد خورشید از دیده محو می شوند. مورد دیگر آن است که تلسکوپ توانایی تخمین جرم خرده سیارک را بصورت غیرمستقیم و براساس میزان درخشندگی آن دارد. بر اساس محدودیت های نور مرئی، تخمین ها تنها برای یکی از دو فاکتور خوب است: یک خرده سیارک بزرگ ولی تاریک به نوع کوچک و روشن تر تغییر قیافه می دهد.

ادامه دارد...

تهیه کننده: محسن مرادی

با تشکر از تبیان

عید

فواید آب سیب

آب سیب یکی از انواع آب میوه‏هاست که برای سلامتی بدن بسیار مفید است. دانشمندان معتقدند نوشیدن آب سیب نسبت به‌ ‌خود سیب، در حفظ ‌سلامتی موثرتر است.

محققان‌ ‌دریافتند که مواد شیمیایی موجود در آب سیب، فرد را در ‌برابر سکته، بیماری ‌های‌ ‌قلبی و سرطان مصون می‌کند.‌

‌آب سیب همچنین مملو از آنتی‌‌ ‌اکسیدان‌هایی به‌نام "فنولیکس" ‌است. فنولیکس نقش مهمی در طعم و رنگ‌ دهی به آب سیب دارد، ولی محققان در ‌مورد مزایای عمده‌ سلامت بخشی آن تردید دارند.

‌دکتر سرنا مارکس مسئول این پروژه‌ ‌تحقیقاتی گفت: مطالعات قبلی حاکی از ‌وجود ارتباط بین فنولیکس و مصونیت در برابر‌ ‌چند بیماری عمده بود.‌ به گفته وی، آب سیب نسبت به خود سیب، فنولیکس‌‌ ‌بیشتری دارد.

در اینجا تعدادی از فواید آب سیب را برای تان می‏گوییم:

1- آب سیب دارای انواع ویتامین‏ها و مواد مغذی مورد نیاز بدن است که از بروز برخی بیماری‏ها جلوگیری می‏کنند مثل سرماخوردگی.

2- دارای آنتی‏ اکسیدان است، در نتیجه از بروز انواع سرطان و بیماری‏های قلبی جلوگیری می‏کند.

3- اگر در حد اعتدال آب سیب بنوشید، آنتی‏اکسیدان‏های موجود در آن باعث کاهش وزن اضافی می‏شوند.

4- تحقیقات علمی نشان داده که آب سیب عملکرد مغز را بهبود می‏بخشد، در نتیجه باعث بهبود هوشیاری و قدرت درک و فهم می‏شود.

5- به علت داشتن آنتی‏اکسیدان فراوان، میزان کلسترول خون را کاهش می‏دهد.

آب سیب طبیعی یا مصنوعی:

برای کسب فواید بالا سعی کنید خودتان در منزل آب سیب طبیعی تهیه کنید و از خرید آب میوه‏های حاضری خودداری کنید، زیرا این آب‏میوه‏ها دارای مقدار زیادی قند هستند و مصرف آنها باعث افزایش وزن و افزایش قند خون می‏گردد.

اگر هم ناچار بودید از آب میوه‏های حاضری استفاده کنید، آنهایی را بخرید که روی آنها نوشته شده است: صد در صد آب میوه‏ی خالص و طبیعی، بدون مواد افزونی و قند اضافی.

با تشکر : نیره ولدخانی – سایت تبیان