مقایسه عملی 12 مدل حافظه DDR2 (قسمت دوم)

مشخصات فنی سیستم تست‌

(CPU: Core2 Duo E6400 (Conroe 2048/2.13GHZ/FSB1066/2MB L2 Cache

(Motherboard: Gigabyte GA-P35 DQ6 (Bios Ver 1.1/Chipset: P35/ICH9R

(abit In9 32MAX wi-fi (Bios Ver 1.1/Chipset : nforce 680i SLI/NF590SLI        

(Graphic: Geforce 7950GT (GPU:550 MHZ/Memory:1.4GHZ (700 MHZ Effective

(Harddisk: Seagate Baracuda 250GB (7200 RPM /8MB Cache/SATA2/NCQ

(Power Supply: OCZ GameXStream 600W (PFC Active/4line 12v

(Monitor: Samsung 205BW (Resolution:1680*1050

CPU Cooling System: Gigabyte G-power GH-PDU 21 (Max:3200 RPM

مشخصات سیستم عامل و درایور‌ها

OS:Windows Media Center Build 2600.SP2

Graphic Card Driver Version: Forceware 162.22

(Motherboard Chipset Driver Version: Gigabyte (Version 8.3.1.1009

(Abit (Forceware V9.53

(DirectX Version: 9C(4.09.000.0904

نرم‌افزار‌های مورد آزمایش‌

 - Sisoftware Sandra 2007  

Sisoftware Sandra یکی از معتبرترین نرم‌افزار‌ها برای تست حافظه و پردازنده است. این نرم‌افزار با بررسی دقیق قابلیت‌های سخت‌افزاری و ارایه امتیاز، امکان مقایسه همزمان آن را با دیگر محصولات به کاربر می‌دهد. در مجموع برای نزدیکی نتایج حاصل از آزمایشات به واقعیت در تست‌ها، از نسخه Lite نرم‌افزار برای تست پهنای باند حافظه و ویژگی چندرسانه‌ای استفاده کردیم.

- Everest Ultimate Edition 2006

با آن که نرم‌افزار Sisoftware Sandra امکان بررسی زمان تأخیر حافظه را دارد، اما با این وجود برای کسب نتایج ‌دقیق‌تر تأخیر زمان حافظه را با برنامه معروف Everest نسخه Ultimate انجام دادیم.  

- Super Pi

برای تست دقیق‌تر پردازنده در وضعیت عادی و اورکلاکینگ و تعیین وضعیت پردازشی سیستم در حالت اورکلاک از نرم‌افزار معروف Super Pi نسخه 1/1 در حالت چهار میلیون محاسبه عدد صحیح استفاده کردیم که در بسیاری از موارد این نرم‌افزار به خوبی وضعیت نامتعادل پردازنده را در هنگام اورکلاک مشخص کرد.

- Cinebench R10

برای تست وضعیت پردازشی سیستم در حالت اورکلاکینگ از نرم‌افزار معروف Cinebench R10 استفاده کردیم. این نرم‌افزار با پردازش یک تصویر دو‌بعدی پیشرفته به خوبی پردازنده و حافظه را تحت فشار قرار می‌دهد (در بسیاری از موارد، سیستم در این نرم‌افزار هنگ کرد).

- Ozone 3D

با آن که ما تصمیم داشتیم کاری به نرم‌افزار‌های سه‌بعدی نداشته ‌باشیم، اما با این وجود از  یک نرم‌افزار تست سه‌بعدی (البته نه در حد 3D Mark 2006) به نام Ozone 3D استفاده کردیم. برای کسب نتایج دقیق‌تر، دقت تصویر مورد آزمایش را روی وضعیت 1050*1680 پیکسل تنظیم کردیم تا در صورت وجود عدم‌ثبات سیستم با مشکل اجرای تست روبه‌رو شود.

- CPU Z

با وجود نرم‌افزار CPU-Z نسخه 42/‌‌1 توانستیم به طور دقیق فرکانس مسیر FSB، میزان فرکانس پردازنده و زمان تأخیر حافظه را ثبت کنیم.

- Prime95

Prime95 یک نرم‌افزار مناسب برای تست ماندگاری سیستم است . این نرم‌افزار با تست دقیق پردازنده و حافظه خیال شما را از ماندگاری سیستم در زمان اورکلاکینگ راحت می‌کند.

نتایج تست‌

تازه به مهم‌ترین قسمت مقاله رسیدیم. جایی که امتیاز‌ها همه چیز را مشخص می‌کنند نه حرف‌ها!

به دلیل استفاده از دو مادربورد در تست‌ حافظه‌ها، نتایج حاصل را به صورت مجزا برای هر مادربورد ارایه کردیم تا امکان مقایسه راحت‌تر نتایج به‌دست آمده وجود داشته باشد. به همین علت در ابتدا به سراغ نتایج به‌دست آمده از مادربورد GA-P35 DQ6 می‌رویم. سپس نتایج I9N 32MAX را ارایه خواهیم کرد (با یک تیر دو نشان زدیم: هم حافظه را مقایسه کردیم و هم چیپ‌ست‌های P35 و nforce 680i SLI  را وارد یک رقابت جدی کردیم)

قبل از این که سراغ نتایج برویم باید به این موضوع اشاره کنیم که تمام نتایج حاصل در این رقابت بعد از چند بار تست به‌دست آمده است و تمام حالت‌های ممکن برای دست‌یابی به حداکثر کارایی و فرکانس روی حافظه‌ها آزمایش شده است. همچنین اشاره به این نکته حایز اهمیت است که تمام تست‌ها در شرایط استاندارد و توسط نرم‌افزار‌های استاندارد جهانی انجام شده است.

تست با مادربورد GA-P35 DQ6 (در حالت استاندارد)

قبل از تست استاندارد حافظه، تا جایی که امکان داشت پردازنده را اورکلاک کردیم تا با تحت فشار قرار دادن پردازنده و مادربورد مشکلات احتمالی را تشخیص دهیم. در این حالت توانستیم با مادربورد GA-P35 DQ6 به فرکانس باور نکردنی 79/3 گیگاهرتز دست پیدا کنیم و تستی هم با برنامه Sisoft Sandra 2007 بگیریم که در تصویر شماره 13 نتیجه این تست را مشاهده می‌کنید! در این حالت سیستم چندان پایدار نبود (باید واقعیت را گفت).

با این وجود افزایش 66/‌1 گیگاهرتزی فرکانس پردازنده کار کمی نیست. البته سعی نکنید با کامپیوتر خود این کار را انجام دهید. چون  این کار را در شرایطی انجام دادیم که قبل از آن، تمام ولتاژ‌ها به طور دقیق تست شده بود و پردازنده به وسیله یک خنک‌کننده حرفه‌ای، خنک می‌شد.

با این وجود در هنگام اورکلاک دور فن به حدی بالا رفته بود که هر لحظه احساس می‌کردیم که دستگاه منفجر می‌شود. در کل هدف ما از این کار فقط تست ماندگاری سیستم در شرایط سخت و ثبت یک فرکانس ایده‌ال در شرایط اورکلاک بود.

برای تست دقیق حافظه‌ها در ابتدا فرکانس پردازنده و حافظه را روی حالت پیش‌فرض تنظیم نمودیم (حالتی که خود بایوس مادربورد تشخیص می‌دهد) و با تمام نرم‌افزار‌های موجود که داشتیم نتایج حاصل را ثبت کردیم. در این حالت تفاوت بین حافظه‌ها بسیار اندک بود و بیشتر حافظه‌ها به امتیاز‌های یکسانی در تست‌ها دست یافتند. با توجه به نمودار‌ها در خواهید یافت که حافظه‌های ارزان و گران‌قیمت در تست‌ها با تفاوت اندکی از یکدیگر قرار می‌گیرند.

اشاره به این نکته حایز اهمیت است که در تست‌های انجام شده به علت عدم امکان تغییر زمان تأخیر در بایوس، تمام زمان‌های تأخیر حافظه‌ها به صورت خودکار روی وضعیت 15-5-5-5 تنظیم می‌شد و هیچ‌گونه تفاوتی میان زمان تأخیر حافظه‌ها وجود نداشت (ما تمام سعی خودمان را کردیم، اما گزینه‌ای برای تغییر زمان تأخیر پیدا نکردیم).

نتایج آزمایش در حالت استاندارد

نتایج آزمایش در حالت اورکلا‌کینگ‌

احتمالاً تعجب می‌کنید که چرا ما هیچ یک از تست‌های استاندارد را در وضعیت اورکلاکینگ انجام ندادیم و فقط به اورکلاکینگ حافظه بسنده کردیم!

در ابتدا خودمان هم قصد داشتیم که تمام تست‌ها را در وضعیت اورکلاک انجام دهیم.

اما به دلیل آن که امکان مدیریت زمان تأخیر حافظه در نسخه 1/‌‌1 بایوس مادربورد P35-DQ6 وجود نداشت و خود مادربورد زمان تأخیر را بر اساس میزان فرکانس حافظه تغییر می‌داد (به عنوان مثال در فرکانس 400 مگاهرتز زمان تأخیر 15-5-5-5 بود. اما در فرکانس500‌مگاهرتز این زمان تأخیر به 23-7-7-7 می‌رسید) باعث تغییر در نتایج حاصل از تست‌ها می‌شد.

پس به همین علت هدف اصلی خود را روی اورکلاکینگ حافظه معطوف کردیم که خوشبختانه با وجود قابلیت‌های پیشرفته‌ این مادربورد توانستیم به نتایج مناسبی در اورکلاکینگ حافظه دست پیدا کنیم. بدون هیچ‌گونه طرفداری مادربورد P35-DQ6 در هنگام اورکلاکینگ حافظه کاملاً قدرتمند عمل کرد و به علت ویژگی خاص بایوس هیچ‌گاه نیازی به استفاده از کلید ریست بایوس پیدا نکردیم. چون در صورت تنظیم نادرست بایوس، مادربورد به صورت خودکار بعد از سه بار بوت شدن ناموفق تنظیمات را به حالت پیش‌فرض باز می‌گرداند.

تست  با مادربورد In9 32MAX Wi-Fi (در حالت استاندارد)

بایوس مادربورد In9 32MAX  از لحاظ امکان تنظیم زمان تأخیر حافظه و مدیریت دقیق قابلیت‌های سیستم کامل‌تر از رقیب اینتلی خود بود. این مسئله کمک به‌سزایی به ما در مقایسه تأثیر زمان تأخیر حافظه کرد (البته این ویژگی بیشتر به علت قابلیت‌های چیپ‌ست nforce 680i بود).

در وضعیت استاندارد تمام تنظیمات فرکانس پردازنده و حافظه را در روی حالت پیش فرض تنظیم کردیم و فقط زمان تأخیر را به زمان ثبت شده روی حافظه تغییر دادیم. در این حالت تمام حافظه‌ها به جزء Gskill ،OCZ Platinum و Kingmax در فرکانس و زمان تأخیر استاندارد خود فعالیت کردند.

حافظه Gskill با زمان تأخیر 12-4-4-4 روی حالت DDR2 533 بوت می‌شد. به همین علت برای آن که بتوانیم حافظه را در حالت DDR2 800 بوت کنیم، زمان تأخیر حافظه را در بایوس روی 15-4-5-4‌ تنظیم کردیم. در مورد حافظه OCZ Platinum هم همین مشکل وجود داشت و سیستم در حالت 15-4-5-4 بوت نمی‌شود و ما مجبور شدیم زمان تأخیر حافظه سیستم را روی حالت 15-5-5-5 تنظیم کنیم.

مشکل ما با حافظه Kingmax در مورد زمان تأخیر نبود. بلکه این حافظه در حالت DDR 2 1066 بوت نشد و ما مجبور سیستم را با حافظه DDR2 800 در دو حالت استاندارد و اورکلاک بوت کنیم (البته در این میان نسخه بایوس هم بی‌علت نبود ).

تست  با مادربورد IN9 32MAX Wi-Fi (در حالت اورکلاکینگ)

به علت امکان مدیریت دقیق زمان تأخیر حافظه و قابلیت‌های مناسب دیگر، تست‌های اورکلاکینگ را با مادربورد  In9 32MAX  انجام دادیم. البته کار چندان آسانی نبود. چون با وجود پارامتر‌های مختلف ایجاد یک شرایط استاندارد چندان امکان پذیر نبود. با این وجود در ابتدا سعی کردیم شرایط یکسانی را برای تمام حافظه‌ها ایجاد کنیم. به همین علت در اولین قدم فرکانس پردازنده را با افزایش FSB (از 266 مگاهرتز به 400 مگاهرتز) به 2/3 گیگاهرتز رساندیم و مقدار فرکانس پردازنده را روی این مقدار ثابت کردیم.

در این حالت نسبت میان فرکانس پردازنده و حافظه را در حالت Unlink (غیر‌وابسته) تنظیم کردیم تا امکان مدیریت بهتر حافظه را داشته باشیم. (در مادربورد‌های مبتنی بر چیپ‌ست اینتل نسبت میان فرکانس پردازنده و حافظه به صورت رابطه یک به یک، چهار به پنج و سه به چهار تغییر می‌کند و امکان مدیریت مجزای نوع حافظه وجود ندارد). با این وجود باز هم یک پارامتر زمان تأخیر وجود داشت که باعث غیر‌منطقی شدن نتایج تست می‌شد.

به همین علت سعی کردیم که حافظه‌ها را در زمان تأخیر استاندارد خودشان آزمایش کنیم که در هیچ یک از موارد سیستم بوت نشد. به همین دلیل زمان تأخیر را روی حالت پیش فرض 18-5-5-5 تنظیم کردیم تا فقط پارامتر فرکانس که در کل بسیار مؤثرتر از تأخیر زمان است، نقش تعیین کننده را بازی کند.

بیان این نکته حایز اهمیت است که برای دست‌یابی به شرایط یکسان و بالاترین فرکانس حافظه قابلیت EPP برای تمام حافظه‌ها در بایوس سیستم غیرفعال شده بود. چون در صورت فعال بودن این قابلیت امکان افزایش فرکانس امکان‌پذیر نبود. (البته فعال بودن این قابلیت تأثیر خوبی بر افزایش کارایی حافظه داشت و پیشنهاد می‌کنیم اگر زیاد به دنبال اورکلاکینگ سیستم نیستید و مادربورد خود را از سری nforce 680i انتخاب کردید، سعی کنید حافظه‌ای با قابلیت EPP بخرید.

نتیجه‌گیری‌

به علت شرایط خاص بازار کامپیوتر و برای جلوگیری از بروز هرگونه تأثیرات منفی بر افکار عمومی تحلیل نتایج تست را بر عهده خود شما می‌گذاریم تا با بررسی فاکتور‌هایی مانند نوع کاربرد، قیمت و گارانتی بهترین انتخاب را انجام دهید.

منبع: عصر شبکه

با تشکر از تبیان